Lenneke Alink onderzoekt gezinssituaties, ouder-kindrelaties, individuen en hun omgeving om zowel de risicofactoren als de oorzaken en gevolgen van kindermishandeling te leren begrijpen.
Het onbegrijpelijke begrijpen
Ruim 100.000 kinderen worden jaarlijks mishandeld in Nederland. Een vreselijk aantal dat iedereen graag fors ziet dalen. Helaas is kindermishandeling een complex probleem en over de exacte oorzaken en gevolgen is nog niet genoeg bekend. Lenneke Alink zet zich in om hier verandering in te brengen en te achterhalen bij welke ouders kindermishandeling voorkomt, en waarom.
Alink hanteert in haar werk kennis en methoden uit de pedagogische wetenschappen, neurobiologie, psychologie en rechtsgeleerdheid. Dat levert meerdere inzichten op. Ze onderzoekt bijvoorbeeld wat er, rondom momenten waarop kindermishandeling plaatsvindt, gebeurt met ouders zelf. Zo kwam ze erachter dat een minder sterkte reactie van het stresssysteem van ouders op het huilen van kinderen een kenmerk kan zijn van kindermishandeling.
Daarnaast bestudeerde Alink met haar onderzoeksteam de rol van de betekenis die ouders geven aan het gedrag van kinderen. Ouders die kinderen hardhandig behandelen blijken een negatievere interpretatie te hebben van hun gedrag. Dat betekent dat ze het laten vallen van een beker drinken bijvoorbeeld eerder interpreteren als stout of irritant. Ook onderzoekt ze de mogelijk causale rol van stress bij deze processen. Daarnaast bestudeert Alink gevolgen van het ervaren van mishandeling in de jeugd, bijvoorbeeld als het gaat om het opvoeden van eigen kinderen. In haar werk is ze op zoek naar mogelijk verklarende processen van deze intergenerationele overdracht van opvoeding.
Al deze facetten dragen bij aan een beter begrip van wat kindermishandeling en –verwaarlozing is, en bij wie en in welke situatie er een groter risico is dat het voorkomt. Dat biedt uiteraard aanknopingspunten om dit vreselijke probleem tegen te gaan.